Στα άγουρα χρόνια της νιότης το κάπνισμα φαντάζει κάτι σαν απότομη είσοδος στην κοινωνία των ενηλίκων, σαν χειραφέτηση από το οικογενειακό περιβάλλον, ακόμη και σαν… μαγκιά. Αρκετά χρόνια αργότερα καταλαβαίνει κανείς πως δεν είναι παρά μια συνήθεια ιδιαίτερα εθιστική, η οποία μάλιστα επιφέρει πολλά προβλήματα υγείας σε όποιον δεν το εγκαταλείψει νωρίς.
Και είναι καλύτερα να το εγκαταλείψει κανείς λόγω ωριμότητας και όχι λόγω προβλημάτων υγείας, όταν ίσως και να είναι αργά. Το θετικό πάντως είναι πως τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πόσο επιβλαβές είναι το κάπνισμα και πόσο επωφελής η διακοπή του. Το υπουργείο Υγείας μάλιστα προς αυτή την κατεύθυνση τοποθετεί τα πακέτα των τσιγάρων σοκαριστικές φωτογραφίες ασθενών από νόσους που σχετίζονται με το κάπνισμα.
Ωστόσο η απεξάρτηση από τον καπνό, την πίσσα, τη νικοτίνη και τις 4.000 καρκινογόνες ουσίες που συνοδεύουν το τσιγάρο είναι μια διαδικασία χρονοβόρος, περίπλοκη, και βέβαια δεν αφορά μόνο τις κρατικές δομές. Αντιθέτως, μια ολόκληρη βιομηχανία προϊόντων που έχουν σχέση με τη διακοπή του καπνίσματος και κοντεύει να φτάσει σε τζίρο τον αντίστοιχο της καπνοβιομηχανίας υπόσχεται απεμπλοκή από τον καπνό και τις δυσμενείς επιπτώσεις του.
Πολλά προϊόντα, από τις τσίκλες ή τα επιθέματα νικοτίνης μέχρι και  το ηλεκτρονικό τσιγάρο που διατίθενται σε μια μεγάλη ποικιλία σχεδίων, γεύσεων και πάνω απ’ όλα περιεκτικότητας σε νικοτίνη, πωλούνται στα φαρμακεία ή σε εξουσιοδοτημένα και εξειδικευμένα καταστήματα ώστε ο καταναλωτής να αποτοξινωθεί σιγά-σιγά από το κάπνισμα και να μην το ζητάει πια ούτε οργανικά αλλά ούτε και εγκεφαλικά.
Και αυτό γιατί το τσιγάρο δεν είναι απλά μια συνήθεια που δεσμεύει σωματικά τον χρήστη του, αλλά μια σκέψη που «καρφώνεται» στο μυαλό του και τον απασχολεί όλο το 24ωρο, με αποτέλεσμα να είναι απείρως δυσκολότερο να απαλλαγεί κανείς από την ψυχολογική και εγκεφαλική διάσταση του καπνίσματος σε σχέση με τη σωματική. Η εξάρτηση αυτή μάλιστα είναι τόσο μεγάλη που θυμίζει εκείνη των ναρκωτικών, και οι ειδικοί ψυχολόγοι την εξετάζουν μαζί με τις άλλες μεγάλες εξαρτήσεις που σκλαβώνουν τον άνθρωπο, όπως το αλκοόλ, ο τζόγος, το φαγητό, οι διατροφικές διαταραχές κ.ά.
Όποιος επιθυμεί να κόψει το κάπνισμα μπορεί σε πρώτη φάση να επισκεφτεί κάποιες ιστοσελίδες που προσφέρουν πολύτιμες συμβουλές για τη διακοπή του, όπως είναι η αλλαγή της καθημερινότητας του καπνιστή, ο περιορισμός του στρες που οδηγεί στο τσιγάρο, η ενασχόληση με κάποιο χόμπι ή η σωματική άσκηση, ακόμη και η αναζήτηση βοήθειας από τον κοινωνικό περίγυρο ή τους συγγενείς.
Υπάρχουν όμως και οι πιο αδύναμοι χαρακτήρες, εκείνοι που δεν μπορούν να πουν «όχι» στον καπνό χωρίς να δεχθούν επαγγελματική βοήθεια. Για όλους αυτούς υπάρχουν εξειδικευμένα ιατρεία διακοπής καπνίσματος, τα οποία συχνά υπάγονται σε νοσοκομεία ή σε δημοτικά ιατρεία. Εκεί υπάρχουν ψυχολόγοι που έχουν ασχοληθεί επισταμένως με το θέμα «εθισμός» και ύστερα από κάποιες συνεδρίες με τον καπνιστή σταδιακά έρχεται η ψυχολογική, σε πρώτη φάση, απεξάρτηση από το τσιγάρο, σε συνδυασμό βέβαια και με αμιγώς ιατρικές τεχνικές.
Τα τελευταία χρόνια στη μάχη κατά του καπνίσματος έχει ριχτεί και ο βελονισμός, με κάποια ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
Ο αγώνας κατά του τσιγάρου πάντως παραμένει πολυμέτωπος και δύσκολος, ωστόσο η επιστημονική κοινότητα αισιοδοξεί ότι τελικά θα τον κερδίσει, για το καλό της υγείας όλων των καπνιστών, ενεργητικών και παθητικών.