Άνθρωποι που κόβουν το τσιγάρο μειώνουν κατά 30-50% τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα μετά από δέκα χρόνια συγκριτικά με αυτούς που εξακολουθούν να καπνίζουν. Μειώνουν στο μισό τον κίνδυνο καρκίνου του στόματος ή του οισοφάγου σε χρονικό διάστημα πέντε χρόνων από τη διακοπή του καπνίσματος. Η βλάβη από το κάπνισμα είναι ακόμα χειρότερη για ανθρώπους που υπήρξαν καρκινοπαθείς κατά το παρελθόν, καθώς αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για μετάσταση, εμφάνιση καινούργιων όγκων και παρενεργειών κατά τη θεραπεία του καρκίνου.
Η διακοπή του καπνίσματος και άλλων ανθυγιεινών συνηθειών βελτιώνει μακροπρόθεσμα τόσο την υγεία, όσο και την ποιότητα ζωής. Οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας έχουν καθιερώσει την παροχή κατευθυντήριων γραμμών. Ζητούν από επαγγελματίες να μιλούν στους ασθενείς για τα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από το κάπνισμα και τη σπουδαιότητα διακοπής του.
Αντικείμενο μελέτης από επιστήμονες αποτελούν οι τρόποι διακοπής του καπνίσματος. Οι πιο δημοφιλείς μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν τους καπνιστές είναι οι ακόλουθοι:
1. Συμβουλευτική: οι άνθρωποι που έχουν έστω μια σύντομη εμπειρία συμβουλευτικής με επαγγελματίες έχουν περισσότερες πιθανότητες να κόψουν το κάπνισμα. Ο γιατρός- σύμβουλος τους βοηθά να απεξαρτηθούν από τη βλαβερή αυτή συνήθεια ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα:
• Σε κάθε επίσκεψη διερευνά τις συνήθειές τους σχετικά με το κάπνισμα και τους συμβουλεύει να το διακόψουν.
• Τους ρωτά πόση θέληση και αποφασιστικότητα έχουν.
• Τους βοηθά να καταστρώσουν ένα πλάνο για τη διακοπή του καπνίσματος καθορίζοντας την έναρξη διακοπής και παρέχοντάς τους υλικά αυτοβοήθειας.
• Σχεδιάζει επισκέψεις παρακολούθησης και υποστήριξης της προσπάθειας που καταβάλλουν ο καπνιστές.
Η θεραπεία αυτή περιλαμβάνει υποκατάσταση της νικοτίνης με προϊόντα και φάρμακα που δεν περιέχουν νικοτίνη. Όσοι ακολουθούν αυτή τη μορφή θεραπείας είναι περισσότερο πιθανό να κόψουν το κάπνισμα σε έξι μήνες σε σχέση με αυτούς που δε χρησιμοποιούν θεραπείες αποτοξίνωσης. Τα σκευάσματα υποκατάστασης περιέχουν τόση ποσότητα νικοτίνης, ώστε σταδιακά να μειώνεται η χρήση της και η εξάρτηση που προκαλεί. Επίσης μειώνονται οι συνέπειες που προκαλεί η χρήση της, όπως αίσθημα απογοήτευσης, νευρικότητα, νοητική σύγχυση και διαταραχές ύπνου.
Τα υποκατάστατα περιλαμβάνουν αυτοκόλλητα και επιθέματα νικοτίνης, ρινικά σπρέι, σπρέι εισπνοής και παστίλιες. Συχνά μπορούν να έχουν παρενέργειες ιδίως στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, σε εφήβους και ανθρώπους με ιατρικά προβλήματα, όπως υψηλή πίεση, καρδιακές αρρυθμίες, έλκη, σε διαβητικούς και σε όσους υποφέρουν από άσθμα.